-
1 linking verb
Un panorama unique de l'anglais et du français > linking verb
-
2 linking verb
link.ing verb[l'iŋkiŋ və:b] n Gram verbo de ligação. -
3 linking verb
-
4 linking verb
Kopula f -
5 linking verb
Большой англо-русский и русско-английский словарь > linking verb
-
6 linking verb
Макаров: глагол-связка -
7 linking verb
глагол-связкаАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > linking verb
-
8 linking verb
{בדקדוק:} פועל מחבר* * *◙ רבחמ לעופ }:קודקדב{◄ -
9 linking verb
['lɪŋkɪŋˌvɜːb]N verbo m copulativo -
10 linking verb
x. 연결동사 -
11 linking verb
{'liŋkiŋvə:b}
n грам. глагол връзка* * *{'linkinvъ:b} n грам. глагол връзка.* * *n грам. глагол връзка -
12 linking verb
فعل معين -
13 linking verb
koppelwerkwoord -
14 linking verb
лингв. глагол-связка -
15 linking verb
s.verbo copulativo. -
16 linking
nз'єднання; зчеплення, зчіплювання; сполученняlinking verb — грам. дієслово-зв'язка
linking station — проміжна (релейна) радіостанція; ретрансмісійна телефонна станція
* * *['liçkiç]nз'єднання, зчеплення; сполученняlinking verb — гpaм. дієслово-зв'язка
linking station — проміжна ( релейна) радіостанція; ретрансмісійна телефонна станція
-
17 linking
n соединение, сцепление; сопряжениеlinking up — соединяющий; соединение
Синонимический ряд:1. joining (adj.) associating; binding; bonding; combining; connecting; coupling; joining; tying; uniting2. joining (verb) affiliating; allying; associating; binding; bracketing; coalescing; combining; compounding; concreting; conjoining; conjugating; connecting; correlating; coupling; identifying; joining; marrying; melding; relating; uniting; wedding; yoking -
18 verb
[vɜːb]сущ.A verb agrees with the subject in number. — Глагол согласуется с подлежащим в числе.
A verb has aspect, mood, tense, voice. — У глагола есть следующие категории: вид, залог, время, наклонение.
Verbs have complements, objects. — У глагола бывают комплементы и объекты
- conjugate a verb- inflect a verb
- auxiliary verb
- helping verb
- compound verb
- phrasal verb
- copula verb
- copulative verb
- linking verb
- defective verb
- imperfective verb
- intransitive verb
- irregular verb
- main verb
- modal verb
- perfective verb
- reflexive verb
- regular verb
- strong verb
- transitive verb
- weak verb
- unaccusative verbGram:[ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb + compulsory object + to-infinitive[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb + ing-form[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb + optional object + to-infinitive[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb + to-infinitive[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb + to-infinitive or ing-form?[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb idioms[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb patterns[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verb: negative form[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verbs describing change of state[/ref][ref dict="LingvoGrammar (En-Ru)"]Verbs of perception: patterns[/ref] -
19 verb
və:b сущ. глагол to passivize a verb ≈ построить пассивную форму глагола A verb agrees with the subject in number. ≈ Глагол согласуется с подлежащим в числе. A verb has aspect, mood, tense, voice. ≈ У глагола есть следующие категории: вид, залог, время, наклонение. Verbs have complements, objects. ≈ У глагола есть дополнения и актанты. to conjugate a verb ≈ проспрягать глагол to inflect a verb ≈ проспрягать глагол auxiliary verb, helping verb ≈ вспомогательный глагол compound verb, phrasal verb ≈ фразовый глагол copula verb, copulative verb, linking verb ≈ глагол-связка defective verb ≈ недостаточный глагол imperfective verb ≈ глагол несовершенного вида intransitive verb ≈ непереходный глагол irregular verb ≈ неправильный глагол main verb ≈ смысловой глагол modal verb ≈ модальный глагол perfective verb ≈ глагол совершенного вида reflexive verb ≈ возвратный глагол regular verb ≈ правильный глагол strong verb ≈ "сильный" глагол transitive verb ≈ переходный глагол weak verb ≈ "слабый" глагол (грамматика) глагол - * endings глагольные окончания group ~ грам. фразовый глагол verb глагол -
20 linking
[ʹlıŋkıŋ] nсоединение, сцепление; сопряжениеlinking verb - грам. глагол-связка
linking station - а) промежуточная (релейная) радиостанция; б) ретрансмиссионная телефонная станция
См. также в других словарях:
linking verb — linking verbs N COUNT A linking verb is a verb which links the subject of a clause and a complement. Be , seem , and become are linking verbs. Syn: copula (in BRIT, also use link verb) … English dictionary
linking verb — linking .verb also .link verb n a verb that connects the subject of a sentence with its ↑complement, for example seem in the sentence the house seems big = ↑copula … Dictionary of contemporary English
linking verb — linking ,verb noun count LINGUISTICS a verb such as be or seem that connects the subject of a sentence with its COMPLEMENT (=the part of the sentence that describes the subject) … Usage of the words and phrases in modern English
linking verb — n. a verb that functions chiefly as a connection between a subject and a predicate complement (Ex.: be, appear, seem, become); copula … English World dictionary
linking verb — UK / US noun [countable] Word forms linking verb : singular linking verb plural linking verbs linguistics a verb such as be or seem that connects the subject of a sentence with its complement (= the part of the sentence that describes the… … English dictionary
linking verb — verb used to connect a subject and predicate complement (Grammar) … English contemporary dictionary
linking verb — noun an equating verb (such as be or become ) that links the subject with the complement of a sentence • Syn: ↑copula, ↑copulative • Derivationally related forms: ↑copulative (for: ↑copulative), ↑copul … Useful english dictionary
ˈlinking ˌverb — noun [C] linguistics a verb such as ‘be or ‘seem that connects the subject of a sentence with its COMPLEMENT (= the part of the sentence that describes the subject) … Dictionary for writing and speaking English
linking verb — link′ing verb n. gram. copula 2) • Etymology: 1930–35 … From formal English to slang
linking verb — /ˈlɪŋkɪŋ vɜb/ (say lingking verb) noun → copula (def. 2) …
linking verb — noun Date: 1923 a word or expression (as a form of be, become, feel, or seem) that links a subject with its predicate … New Collegiate Dictionary